Ιατρικά άρθρα > Σύνδρομο Cushing-Υπερφλοιοεπινεφριδισμός στο σκύλο
ΥΠΕΡΦΛΟΙΟΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΣΜΟΣ Ή ΣΥΝΔΡΟΜΟ CUSHING ΣΤΟ ΣΚΥΛΟ
Το σύνδρομο Cushing είναι μια ενδοκρινοπάθεια που οφείλεται στην αυξημένη παραγωγή κορτιζόλης ή στην υπερβολική και μακροχρόνια χορήγηση υψηλών δόσεων κορτιζόνης.
Η αιτιολογία, στην περίπτωση της αυξημένης ενδογενής παραγωγής κορτιζόλης, μπορεί να βρίσκεται στην υπόφυση και πιο συγκεκριμένα σε αδενώματα της υπόφυσης που προκαλλούν την υπερπλασία του φλοιού και των δυο επινεφριδίων και την υπερέκκριση κορτιζόλης.Ο τύπος αυτός του συνδρόμου είναι και ο πιο συνηθισμένος (85-90% των περιστατικών).
Το 10-15% των περιστατικών με σύνδρομο Cushing πάσχουν από τον επινεφριδικό τύπο, όπου κάποιο αδένωμα ή καρκίνωμα του φλοιού του ενός επινεφριδίου προκαλλεί την αυτόνομη υπερέκκριση κορτιζόλης και την ατροφία του φλοιού του άλλου επινεφριδίου.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Τα ζώα που πάσχουν από το σύνδρομο Cushing είναι παχύσαρκα, έχουν διογκωμένη κοιλιά με χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων, παρουσιάζουν κατάπτωση, πολυουρία, πολυδιψία, πολυφαγία, ηπατομεγαλία, αραίωση και λέπτυνση του τριχώματος, υπερχρωμία του δέρματος, μυική αδυναμία και ατροφία, ατροφία των όρχεων, υπερτροφία της κλειτορίδας, υπερτροφία της αριστερής κοιλίας της καρδιάς και ενδεχομένως αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Στην αιματολογική εξέταση παρατηρείται ουδετεροφιλία, εωσινοπενία,λεμφοπενία και αύξηση της τιμής του αιματοκρίτη.
Στις βιοχημικές εξετάσεις παρατηρείται αύξηση της αλκαλικής φωσφατάσης,της ALT, υπεργλυκαιμία, υπερχολοστερολαιμία, και χαμηλό ειδικό βάρος του ούρου.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η συχνότερη εξέταση που γίνεται για τη διάγνωση του συνδρόμου Cushing είναι η δοκιμή καταστολής με μικρή δόση δεξαμεθαζόνης, στην οποία προσδιορίζεται η κορτιζόλη στο πλάσμα του αίματος σε 3 δείγματα που λαμβάνονται αμέσως πριν, 4 ώρες και 8 ώρες μετά από την ενδοφλέβια χορήγηση της δεξαμεθαζόνης. Στα φυσιολογικά ζώα διαπιστώνεται καταστολή των επιπέδων της κορτιζόλης στο δεύτερο και τρίτο δείγμα. Στο 95% των σκύλων με σύνδρομο Cushingδεν παρατηρείται καταστολή.
’λλες εξετάσεις για τη διάγνωση του συνδρόμου είναι η δοκιμή διέγερσης με ACTH, ο λόγος κορτιζόλης/κρεατινινης σε δείγμα ούρου και η δοκιμή καταστολής με μεγάλη δόση δεξαμεθαζόνης η οποία χρησιμοποιείται για τη διαφοροποίηση του επινεφριδικού από τον υποφυσιακό τύπο.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η συνηθέστερη θεραπεία του υποφυσιακού τύπου είναι η χορήγηση μιτοτάνης σε δόση εφόδου μέχρις ότου εμφανιστούν συμπτώματα υποφλοιοεπινεφριδισμού, όπως διάρροια, εμετός ανορεξία ή μέχρι η καθημερινή καταναλισκόμενη ποσότητα νερού να μη ξεπερνά τα 60ml/kg/24h. Στη συνέχεια η μιτοτάνη θα χορηγηθεί στη δόση συντήρησης μια φορά την εβδομάδα για το υπόποιπο της ζωής του ζώου.
Η θεραπεία του επινεφριδικού τύπου είναι η χειρουργική αφαίρεση του του νεοπλασματικού επινεφριδίου με τη παράλληλη χορήγηση πρεδνιζολόνης.